Fale akustyczne
Encyklopedia PWN
dziedzina fizyki i techniki opisująca zjawiska oddziaływania światła na ośrodki sprężyste (generacja fal akustycznych, fotoakustyczne zjawisko), a także oddziaływania światła z falami sprężystymi (oddziaływania foton–fonon; akustooptyka);
dział elektroniki zajmujący się budową, właściwościami i zastosowaniem elementów (podzespołów) i układów, w których wykorzystuje się zjawisko piezoelektr. (piezoelektryczność).
fiz. zjawisko przedłużania czasu trwania dźwięku (zanikającego po wyłączeniu źródła dźwięku w przestrzeni ograniczonej, np. w pomieszczeniu zamkniętym czy na placu otoczonym budynkami), spowodowane wielokrotnymi odbiciami fal dźwiękowych, które dochodzą do słuchacza w czasie krótszym niż 70 ms i nie są rozróżniane jako echo.
instrumentalne oznaczenie jakościowego i ilościowego składu zewn. warstw atomowych ciała stałego oraz cząstek na nim zaadsorbowanych, a także określenie ich elektr., magnet. i termodynamicznych właściwości oraz elektronowej i krystalograficznej struktury.
fiz. promieniowanie widzialne i nadfioletowe, emitowane przez cząstki naładowane poruszające się z prędkością większą od prędkości fazowej światła w danym ośrodku (emisja p.Cz. jest zjawiskiem analogicznym do emisji fali akustycznej przez ciało poruszające się w powietrzu z prędkością większą od prędkości dźwięku);
radiometr
nazwa różnego rodzaju przyrządów przeznaczonych do pomiaru mocy lub energii promieniowania:
[łac.-gr.],
